Τον Δεκέμβριο ξεκινάμε εμφανίσεις στην «Γκαλερί Δημιουργιών» στην Κηφισιά.

Η ερώτηση μας :  Πώς αντιλαμβάνεσαι την στάση της πολιτείας απέναντι στους καλλιτέχνες;

Καταρχάς θα ήθελα να παρουσιάσω τα δεδομένα. Η Τέχνη γενικώς είναι μια έκφραση πολιτική, κοινωνική (ατομική και ενός συνόλου), που «διαφημίζει» την ανάγκη της αναλογικής ζωής. Χρειάζεται αλληλεπίδραση, ανάσα, αγκαλιά, φιλί και κρύβει μέσα την αιώνια πάλη της επιλογής, του πάθους και της κάθαρσης. Έχει ανάγκη τη γλωσσά και την Παιδεία γενικά, οι οποίες έννοιες εισπράττονται όχι μόνο μέσα από τη στείρα μάθηση (όπου στείρα μάθηση ο ατομικός και ο εκ του μακρόθεν βίος, χωρίς τις γεύσεις και τις «απολαύσεις» της εφαρμογής της γνώσης σε πραγματικές συνθήκες) αλλά και μέσα από την τριβή με αυτή την πραγματικότητα. Δεν είναι μόνο γραμματειακή γνώση αλλά και απόσταγμα τριβής με τα ανθρώπινα συστατικά. Αυτά τα συστατικά, είναι η επικοινωνία και η εφαρμογή και των πέντε αισθήσεων στην πράξη… της αφής – της γεύσης – της ακοής – της όρασης – και της όσφρησης. Σε μια ψηφιακή εποχή λοιπόν, αυτόματα απορρίπτονται κάποιες αισθήσεις. Αυτές είναι η όσφρηση, η γεύση και η αφή. Ταυτόχρονα γνώση θεωρείται η παρακολούθηση και η μελέτη δεδομένων μιας αναλογικής «μουσειακής» εποχής, χωρίς την προσωπική αντιπαράθεση. Είσπραξη μόνο δηλαδή. Ο αντίλογος, η απορία και η αμφίδρομη σχέση με τον «λόγο» της γνώσης απουσιάζουν. Σε μια τέτοια εποχή, η Τέχνη μοιάζει να μην έχει χώρο. Ό,τι κατάφερε, κατάφερε. Ο Άνθρωπος μοιάζει να οδεύει σε μια homo hybrid εποχή, όπου οι αισθήσεις μειώνονται, αντί ιδανικά… να αυξάνονται. Η αναζήτηση της έκτης αίσθησης γίνεται ένα ιστορικό παρελθόν και ο ιδρώτας ποινικοποιείται.

Έτσι λοιπόν μοιάζει λογικό να κινούνται επί δεκαοχταώρου τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά μιασματικό τα «οχήματα Μύθου – Μουσικής – Γλώσσας και Τέχνης». Η διαδρομή στην εργασία συμβολικά είναι ελεύθερη, αλλά η διαδρομή στην αγωγή της ψυχής μολυσματική. Ξαναλέω… αυτό είναι συμβολικό.

Σε πρώτη φάση τα μέτρα του Υπουργείου Πολιτισμού, όσον αφορά τους εργαζόμενους στις τέχνες, από εμένα κρίνονται θετικά. Αλλά νομίζω πως όλοι ξέρουν πως αυτά είναι προσωρινά. Είναι δύσκολο να λειτουργήσει ξανά η επαφή με το κοινό σε βάσεις κανονικότητος. Αυτό εισπρακτικά δε μπορεί να κρατά βιώσιμη την προηγούμενη καλλιτεχνική έκφραση. Δεν είναι απαραίτητα κακό. Μπορεί και να είναι αναγκαίο. Λογικό λοιπόν να επιδοτεί το κράτος παραστάσεις και δρώμενα σε δημόσιους χώρους για το καλοκαίρι του 2020. Αυτό είναι θετικό και δείχνει μια κατεύθυνση κατανόησης και επιθυμίας να βρεθεί η λύση. 

Οι επιστήμονες, οι καθηγητές, οι εργαζόμενοι, οι καλλιτέχνες, οι γονείς, οι νέοι – τα παιδιά, οι πολιτικοί, αν κάνουν όλοι τη δουλειά τους σωστά και συνεργαστούν, θα βρεθεί η οξυγονούχα δίοδος ώστε ο άνθρωπος να υπάρχει και να ζει ιδανικά και όχι για να «πληρώνει» μόνο σαν ενοικιαστής τον βίο του. 

Όπως χρειάζονται μέτρα για τον ιό, χρειάζονται και για τη ζωή… Να πεθάνουμε «ασφαλείς» δε φτάνει.

Εν κατακλείδι, προτείνω τον επανορισμό όλων μας. Μετά τον ιό, είναι καλό να κρατήσουμε τις αποστάσεις και την τυπικότητα της ευγένειας. Την απόλαυση της έννοιάς «νοιάζομαι». Την οικολογική συνείδηση. Την αγάπη προς όλα τα πλάσματα του Πλανήτη. Επιστροφή στην κανονικότητα να μη σημαίνει ο τσαμπουκάς στα φανάρια και ο διαπληκτισμός σώμα με σώμα (που παρατηρήσαμε νομίζω την έλλειψή του στη διάρκεια της καραντίνας). Ακόμα και να μη σημαίνει να μεθάμε για να ακούσουμε τραγούδια, αλλά να μεθάμε από τα τραγούδια.

Υ.Γ.: Μέσα από την απάντησή μου θέλω να πω πως σημαντική είναι η επανατοποθέτηση όλων σε μια νέα πραγματικότητα που μοιάζει να είναι καλύτερη και σύντομα θα δούμε πως λειτουργεί αυτό και βιοποριστικά στην αγορά. Προς το παρόν… απαντώ ακόμα ως καλλιτέχνης…

Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης - Δημιουργός, Τραγουδιστής

Είναι άραγε τόσο ασυναίσθητη η απαξίωση των ανθρώπων του πολιτισμού απ΄την Πολιτεία. 

Εν  μέσω πανδημίας κορωνοϊού έχουμε και την έκρηξη της άλλης της διαχρονικής αρρώστιας  της κοινωνικής ανισότητας  έτσι απ΄τη μια έχουμε πλήθος ανθρώπων που δεν θα πάρουν καν ένα επίδομα 800 ευρώ κι απ΄την άλλη  γκόλντεν  μπόις που κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες κρίνεται σκόπιμο να διπλασιαστεί  ο μηνιαίος μισθός τους σε 8.000 ευρώ, Κι αυτό δεν ανήκει στα σενάρια συνωμοσίας . Ο ιός μπορεί να μην είναι κατασκευασμένος , οι  πολιτικές επιλογές όμως της καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων και προσωπικών ελευθεριών βάζουν τα θεμέλια για την κατασκευή ενός αύριο που θα διασφαλίζει ακόμα περισσότερο τις ελίτ γύρω  απ΄την εξουσία και θα εξαθλιώσει ακόμα περισσότερο όλους τους άλλους.  Έκτακτα επιδοματάκια θα παρωδούν την ιδέα φάντασμα ενός κράτους πρόνοιας μαζί με την προαποφασισμένη υποβάθμιση της δημόσιας υγείας που περιμένει κι αυτή το εμβόλιο κατά του ιού για να επιστρέψει ακμαία. Καλό είναι να μην συμβάλλουν οι άνθρωποι του πολιτισμού στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων , ούτε να τους βρει η επόμενη μέρα όσους επιβιώσουν σαν γελωτοποιούς του βασιλιά. Υπάρχει ένα πρόταγμα πολιτισμού για το οποίο δεν συζητάμε , η συνειδητοποίηση των πολλών σε σχέση με τον ρόλο και τον σχεδιασμό μιας πολιτείας των ολίγων.

Η απαξίωση που όλοι οι καλλιτέχνες ομολόγησαν ότι δέχτηκαν απ΄την έλλειψη εξαγγελιών της κυβέρνησης  κάνει ακόμα φανερότερο αυτό που ισχύει και συμβαίνει -  το πολιτιστικό εποικοδόμημα στεγάζει δυο αντίρροπες δυνάμεις για τον πολιτισμό  αυτήν της κοινωνίας του Θεάματος και η άλλη της αφύπνισης συνειδήσεων.  Η  πολιτικοί μας εμφορούνται έστω και υποσυνείδητα από την ιδέα μιας πολιτισμικής δραστηριότητας που αναμοχλεύει τα κακώς κείμενα , οπότε το να απαξιώνει τους  εργάτες του πολιτισμού μπορεί ανάποδα να εκληφθεί  από μέρους της προκείμενης πολιτείας και ως προληπτικό μέτρο.

Ισαάκ Σούσης - Στιχουργός, ποιητής

Θα μείνω σε ένα μόνο σενάριο : στην εμφάνιση  ενός νέου , επικίνδυνου ιού και στην αντιμετώπιση του . Με βάση αυτό το σενάριο μαζικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις θα πρέπει να αποφεύγονται τουλάχιστον μέχρι να μάθουμε περισσότερα για τον ιό ή να βρεθεί κάποια θεραπεία . Ολόκληρη η λειτουργία της κοινωνίας μας μπαίνει κάτω από  τα καινούργια δεδομένα όχι μόνο οι καλλιτεχνικές  δραστηριότητες  ηθοποιών  ή μουσικών και συναφών επαγγελμάτων . Επαναλαμβάνω  πως άν δεχόμαστε την ύπαρξη του  νέου , επικίνδυνου ιού , τότε πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τις συνέπειες της αντιμετώπισής του . Υποχρέωση της πολιτείας είναι να στηρίξει το κοινωνικό σύνολο που δοκιμάζεται και όχι μόνο τους καλλιτέχνες .Το ΆΝ θα το κάνει και με ποιούς τρόπους δεν το ξέρω , περιμένω και εγώ να δω , όπως και εσείς . 

Όσο για το 2ο σκέλος της ερώτησης :  30 χρόνια στη μουσική    βιοπορίζομαι με πολύ συγκεκριμένους τρόπους και προς παρόν δεν έχω plan B , εκτός ίσως από την πίστη μου στην προσαρμοστικότητα του ανθρώπου στις δυσκολίες  και στο μότο  μου :   o ψάχνων , βρίσκων  ! 

Εύχομαι Δύναμη ,  Ισορροπία   και Καλή αντάμωση …χωρίς μάσκες .

Νίκος Καλλίνης - Εκείνος+Εκείνος   

πηγή: authoring-melodies.blogspot.com

Πηγή: Escapology.gr

Είσαι σε καραντίνα, απόλαυσέ το!
Όσα δεν είχες το χρόνο να κάνεις ή δεν ήξερες ότι μπορείς να κάνεις είναι εδώ!
Μοιράσου τα μαζί μας να πάρουμε ιδέες αποδρώντας σπιτικά.

Coviderview: Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης

Ποια είναι η αγαπημένη σου γωνιά στο σπίτι;

Η βεράντα μου με τα πολλά φυτά – λουλούδια και μικρά δεντράκια. Αγαπημένη μου γωνιά επίσης, το σημείο που βιντεοσκοπώ το A.C. project – όπου A.C. ίσον After Covid – «οι #ΔιΕισδήσεις των 8 και μισή» και τα νέα μου τραγούδια. Αυτή είναι στο γραφείο μου.

Εκπομπή 1η

Πρότεινέ μας ένα βιβλίο που διαβάζεις ή κάποια σειρά που βλέπεις.

Να πω την αλήθεια αυτόν τον καιρό περισσότερο γράφω παρά διαβάζω. Γράφω τα κείμενα για το project στο οποίο αναφέρθηκα πριν και γράφω κείμενα και στίχους, ανεξαρτήτου θέματος και ενδιαφέροντος. Επίσης ακούω αγαπημένους μου δίσκους. Επιπλέον συγκεντρώνω όλα τα δάνεια από βιβλία, δίσκους και σημειώσεις  που είχα από φίλους τα οποία και θα επιστρέψω A.Q. (AQ = After Quarantine). Τέλος, αν διαβάζω κάτι είναι αρχαίες τραγωδίες και αναλύσεις αυτών των κειμένων και ιστορικές αναφορές στην εποχή του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου. Μερικές αναλύσεις με ενδιαφέρει να τις διαβάζω και στην αγγλική γλώσσα, για να μπορώ να παρατηρώ, πως εκείνοι αντιλαμβάνονται όλο αυτό και ποιες είναι και οι αναφορές τους στον Θεατρικό Πολιτισμό.

Αν ξεδιπλώθηκε το μαγειρικό σου ταλέντο, αποκάλυψέ μας το αγαπημένο σου πιάτο.

Ανέκαθεν ήμουν εραστής της μαγειρικής και της προετοιμασίας φαγητού με όσο καλύτερα υλικά γινόταν. Τώρα πια είναι η καλύτερη
ώρα γι’αυτή την πλευρά του χαρακτήρα μου. Μου αρέσει πολύ να ανάβω φωτιά και να ψήνω τα λαχανικά μου ή να φτιάχνω ψωμί,
σούπες, κρέπες και σαλάτες!

Βρήκες κάτι που είχες καιρό να δεις ή να ασχοληθείς κατόπιν ανασκαφής;

Βρήκα την αλληλογραφία μου και ξαναδιάβασα κάποια γράμματα από αυτήν. Βρήκα gadgets της προηγούμενης δεκαετίας, που δε χρησιμοποιώ πια. Κι όμως… ανακάλυψα πως τα περισσότερα είναι σε λειτουργία ακόμα. Επιπλέον, ασχολήθηκα με το αρχείο αναφορών στην εργασία μου στον Τύπο. Τέλος αρχειοθέτησα εργασίες από τα φοιτητικά χρόνια και τακτοποίησα εν γένει, το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιοθήκης μου. Ένα όμορφο συναίσθημα ένιωθα κάθε φορά που αντίκριζα κάτι απ’ όλα αυτά.

Είναι περίοδος μουσικής έμπνευσης; Ποιο τραγούδι σε εκφράζει αυτή την περίοδο;

Είναι περίοδος μουσικής έμπνευσης και σε πρόσκληση που δέχτηκα από τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων, διαδικτυακά από το κανάλι τους, σε πραγματικό χρόνο, θα αναφερθώ σε αυτά (με την κιθάρα). Το ραντεβού μας είναι για τις 9 το βράδυ, στις 10 Απριλίου από την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος την επίσημη σελίδα τους στο Facebook.

"το Δεν" το νέο τραγούδι του Κωνσταντίνου Θαλασσοχώρη που αναφέρεται, όπως λέει ο ίδιος, "στην υποδοχή της Νέας Εποχής".

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις μετά την καραντίνα;

Δε νιώθω ότι είμαι σε καραντίνα. Διανύω μια περίοδο αυτοσυγκέντρωσης, εγκράτειας και δημιουργίας. Έτσι το βιώνω. Εννοώντας βέβαια τα Κυβερνητικά μέτρα… Το πρώτο πράγμα που θα κάνω, θα είναι να επισκεφθώ και να καλέσω σε επίσκεψη. Γενικά.

official site | reverbNation | Instagram | YouTube | Twitter | official page

• Which is your favorite corner in your house?

It’s my veranda which is filled with many plants, flowers and a lot of small trees. Another one of my favorite corners is the one where I record the A.C project – A.C meaning After Covid – ‘The Penetrating Newscast of half past eight’, as well as my new songs. This corner is inside my office.

• Introduce us to a book that you’ve been reading lately or a TV series that you’ve been watching.

To be honest this period of time I am mostly writing than reading. I am writing the scipts for the project that I mentioned previously and I am also writing texts and lyrics of various topics of interest. Moreover I am listening to my favorite albums. I am also collecting all the ‘borrowed items’ such as books, albums and notes that I was lent by my friends and which I will return A.Q – A.Q meaning After Quarantine -. Finally, whenever I’m in a reading mood, I mostly read ancient tragedies and the analysis of those texts, as well as historical references regarding Ancient Greek Theatre. I am also interested in reading some texts analysis in English in order to study the way that they perceive those ancient texts and what are their references regarding the Theatrical Culture.

• In case your cooking talent has been unfolded even more, suggest  us your favorite dish.

I’ve always been in love with cooking and with the preparation of the food including the best ingredients possible. Now it’s the best time to put this side of my character into action. I really enjoy making fire roasted vegetables, to bake bread, soups, crepes and salads!

• Did you happen to come across something that you haven’t seen for a while or occupy yourself with it after digging around?

I went through my correspondence and read some old letters. I came across some gadgets that were popular during the previous decade and which I no longer use. But to my surprise… I found out that most of them were still working. Moreover, I went through an archive that contained articles that were published in the press concering my work. Finally, I archived some essays from my college years and arranged all in all, the biggest part of my library. I experienced a wonderful feeling every single time that I came across any of these items.

• Is this a period of music inspiration? Mention a song that fits your current mood.

It is definitely a period of music inspiration and in an invitation that I received from the Youth Symphony Orchestra, from their online channel, in real time, I will be referring to those (with my guitar). Our date is set at 9 pm, on the 10^th of April on their official facebook page, Youth Symphony Orchestra of Greece.

• Which is the first thing that you are going to do after the quarantine is over?

I do not feel like I’m being in quarantine. I am going through a period of concentration, abstinence and creativity. This is how I experience this. Referring of course to the measures that were taken by the government… The first thing that I will do is to visit and be visited. In general.

Το "μουσικό σημείωμα" του Κωνσταντίνου Θαλασσοχώρη "παραδόθηκε" με επιτυχία στις 14 Σεπτεμβρίου στο Kokous, στο Νέο Ψυχικό, ξεκινώντας έτσι τη σεζόν για 'κείνο (2019 - 2020).

Ο κόσμος γέμισε το χώρο και υποδέχθηκε με πρωτοφανή θερμότητα το Project του Κωνσταντίνου.

Εντυπωσιακές οι ερμηνείες του στο "Πεθαίνω για σένα" των Λαυρέντη Μαχαιρίτσα (μουσική), Ελένης Ράντου & Γιάννη Μαύρου (στίχοι) και "Δεν το μπορείς" των Γιάννη Σπανού (μουσική) και Λευτέρη Παπαδόπουλου (στίχοι) καθώς και σ' ένα νέο κομμάτι που παρουσίασε με τίτλο "Κάνεις τη ζωή σου".

Συγκίνηση προκάλεσε και το μικρό αφιέρωμα στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, το οποίο αποδόθηκε με σεβασμό στη μνήμη, την καλλιτεχνική του αξία και την πολιτιστική κληρονομιά που άφησε πίσω ο εκλιπών.

Στο "music note" συμμετέχουν: Άννα Κακολύρη (τραγούδι, φωνητικά). Κωνσταντίνα Ρούσσου (φλάουτο). Guest guitarist ο Αλέξανδρος Καραλής. Ηχοληψία: Γιώργος Σκορδίλης

Δείτε τα βίντεο:

Πεθαίνω για 'σένα

Δεν το μπορείς

Πηγή: The music Magazine

1 Πες δύο λογία για την παιδική σου ηλικία. 

Γεννήθηκα… σε μια πολιτεία που τη λεν Αθήνα, αλλά τα καλοκαίρια τα πέρασα στη Ζαχάρω, το χωριό της μητέρας μου και την Ασφάκα, το χωριό του πατέρα μου. Η καταγωγή μου είναι από τα Γιάννενα. Άκουγα ιστορίες της γιαγιάς μου της Σμυρνιάς και κάποιες άλλες του παππού μου για την περίοδο του Εμφυλίου. Στο σχολείο μου άρεσε που θέλαν να τους τραγουδώ και «ήξερα» μέσα μου πως αυτό θέλω να συνεχίσω να κάνω κι όταν μεγαλώσω, αλλά δεν το ομολόγησα στους δικούς μου, παρά μόνο όταν πήρα το πτυχίο οικονομικών. Μου άρεσε επίσης ο αθλητισμός και μερικές φορές σκεφτόμουν τον εαυτό μου να βάζει το νικητήριο καλάθι (στο μπάσκετ). Είχα καλούς δασκάλους και τους ευχαριστώ για όλα. Γενικώς πήρα αγάπη και έχω καλές παιδικές αναμνήσεις.

2 Πότε ξεκίνησες με το τραγούδι;

Στο Λύκειο. Έφτιαξα ένα συγκρότημα. Παίζαμε ελληνικά, κρατώντας τα όρια ανάμεσα σε Μάνο Λοΐζο, Καλδάρα, Κουγιουμτζή, Πλέσσα – Λευτέρη Παπαδόπουλο, Γιάννη Σπανό και κάποια δικά μου που ξεκίνησα να γράφω.

3 Γνωρίζεις κάποιο όργανο;

Κιθάρα και σχεδόν ολοκλήρωσα τις μουσικές μου σπουδές στο Εθνικό Ωδείο Περιστερίου.

4 Πότε ήταν το πρώτο σου Live;

Το 1ο μου Live ήταν στο Πνευματικό Κέντρο Ναυπλίου, στην 3η Λυκείου. Αυτό έχω στο μυαλό μου ως πρώτο.  

5 Πες μας δύο λόγια για το νέο σου τραγούδι.

Το Πανηγύρι (η Προσευχή).. ένα τραγούδι που εκδόθηκε στην εταιρία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Rain Music και αναφέρεται σε μια αιώνια γιορτή «θαυμάτων», όπου όλα μπορούν να συμβούν όταν υπάρχει θετικότητα, την οποία περιγράφω και αναφέρω και ρίχνω κόκκινη κάρτα στον θυμό και το κουτσομπολιό. Η μουσική γραφή βασίζεται σε μια έντεχνη και παραδοσιακή φόρμα, που νομίζω καταφέρνει να ντύσει ανάλογα το θέμα. Πανηγύρι είναι όταν όλοι είναι εξωστρεφείς, ειρηνικοί κι ευτυχισμένοι, Προσευχή «μετατρέπεται» γιατί είναι απαλλαγμένη από θρησκευτικά στεγανά, «που ο Θεός σιχαίνεται». Δεν θέλει πόλεμο για να επικρατήσει, ούτε καν τ’ αφτιά για να μας μιλήσει, αλλά την καρδιά μας. Αγάπη και δημιουργία είναι τα πιθανά υλικά του.

6 Επόμενο δισκογραφικό βήμα;

Έπονται τραγούδια και δίσκος υπό τον τίτλο: «Όταν όμορφα κοιτάς».

7 Πού μπορεί ο κόσμος να σε απολαύσει live;

Επόμενο Live στο “The Blinders” (Αγίων Αναργύρων 60, στους Αγίους Αναργύρους) την Παρασκευή 1η Ιουνίου. Στην κιθάρα, τα φωνητικά και τη φυσαρμόνικα με συνοδεύει ο Δημήτρης Κοντονής. Νέες ανακοινώσεις έρχονται στη συνέχεια κι ελπίζω να τις προωθήσετε από το “The Music Magazine”, εκ νέου!

8 Αγαπημένη μουσική συνεργασία;

Ήταν όλες, μα κυρίως εκείνη με τον Γιάννη Σπανό.

9 Πες μας πως περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο. 

Διαβάζοντας… κάνοντας αθλητισμό… και ξανά ίσως (και αυτό μοιάζει παράταιρο μάλλον) μελετώντας μουσική και λόγο. Επίσης παρακολουθώντας καλλιτεχνικά δρώμενα. Τέλος μου αρέσει να περπατώ στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας (Διονυσίου Αρεοπαγίτου – Πλάκα – Αναφιώτικα – Θησείο – Μετς).

10. Δώσε ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του περιοδικού μας.

Αν υπάρχει φωτιά είναι για το φως της και τη ζεστασιά, όχι για την «καύση».

Πηγή: Alma Radio

Γράφει η Χρύσα Τσόντζολου

Με την ευκαιρία του καινούργιου του τραγουδιού που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο «Το Πανηγύρι (η Προσευχή)», κανονίσαμε να περπατήσουμε μαζί του στα όμορφα σοκάκια της Πλάκας – ναι εκεί κοντά στην «Απανεμιά», τη μοναδική μπουάτ που έχει απομείνει στην Αθήνα και που ο ίδιος κάνει επιλεκτικές εμφανίσεις - για να συζητήσουμε μαζί του και εν τέλει να περάσουμε ένα όμορφο ανοιξιάτικο μουσικό απόγευμα.

-Κωνσταντίνε, ποια είναι η αφετηρία των μουσικών σου ακουσμάτων και πως συντέλεσαν στην μουσική σου διαδρομή;

Αυτά που μου άρεσαν περισσότερο, σε μικρή ηλικία, σαν πρώτα ακούσματα δηλαδή, ήταν τραγούδια από τη μελοποίηση του Θεοδωράκη, ερμηνείες του Γρηγόρη Μπιθικώτση και μετά καθώς προχωρούσα προς το γυμνάσιο μου άρεσε η ροκ μουσική, ιδίως μπαλάντες. Ιδιαιτέρως, μου άρεσαν ερμηνείες του Φρέντι Μέρκιουρι των Queen και σιγά-σιγά, βέβαια, όσο έμενα και στο Ωδείο και μελετούσαμε συνθέτες της κλασικής εποχής, έβλεπα ότι μ’ άρεσε να μελετώ γενικά τη μουσική, δηλαδή να μη στέκομαι μόνο σε ένα είδος αλλά και στην ελληνική λαϊκή μουσική και σ’ αυτά που ακουγόταν στο ραδιόφωνο και να παρατηρώ το τοπίο, ευρύτερα. Απλά είχα κάποιες προτιμήσεις όπως προανέφερα.

-Πέρα από το κομμάτι της μουσική και τις δυσκολίες που εμπεριέχονται στην εκάστοτε κοινωνία μας, υπήρχε ποτέ η σκέψη να ασχοληθείς επαγγελματικάκαι με κάποιο άλλο τομέα; Δεδομένου ότι τελείωσες στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης Μάρκετινγκ.

Αρχικά μου άρεσε η περίπτωση να ασχοληθώ με τη διαφήμιση και να γράφω κείμενα και μουσικές με βάση κάποιο project. Πάντως από την ακαδημαϊκή φοίτηση αυτό που κατάλαβα ήταν ότι μου άρεσε γενικώς και υπήρξαν καθηγητές / δάσκαλοι που μου άρεσαν πάρα πολύ και με βοήθησαν στην κοινωνική οπτική και στην ακαδημαϊκή ένταση.

-Με αφορμή το νέο κομμάτι σου που κυκλοφόρησε… ποια μπορεί να θεωρηθεί πηγή έμπνευσης για έναν καλλιτέχνη της μουσικής, μέσα στην καθημερινότητά του; Σχετίζεται με τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που λαμβάνει την δεδομένη στιγμή ή από κρυμμένους θησαυρούς συναισθημάτων που φυλάσσει μέσα του από παιδί και αναβιώνουν ανάλογα με τα ερεθίσματα της καθημερινότητας;

Μ’ αρέσει να μεγεθύνω σημεία που περνάνε απαρατήρητα στην καθημερινότητα. Κάπως έτσι, φτιάχνω καινούργιους κόσμους και τοποθετώ «δεδομένα» σε βάση ενός άλλου σκηνικού. Αυτή πιστεύω, είναι και η ανάγκη μου. Να επικεντρώνομαι δηλαδή σε πράγματα «ανεξερεύνητα». Σε γενικές γραμμές έχω τη γνώμη πως, η ευγένεια είναι ένα στοιχείο Τέχνης και Δύναμης και πιθανά έτσι να αποδεικνύεται η ύπαρξη της ελπίδας… πως δεν είναι «μολυσμένα» όλα, στο κόσμο αυτό. Βεβαίως, παίζουν ρόλο και τα παιδικά χρόνια συνδυαστικά στην έμπνευση σου, γιατί εν τέλει το ωραίο μπαούλο αναμνήσεων που ενδεχομένως να έχεις, είναι φυλαγμένο από πάντα, με πολλές μυρωδιές, εικόνες και έντονα χρώματα.

-Μουσική και υποκριτική… δύο διαφορετικές έννοιες που όμως είναι πολλές φορές και αλληλοσυνδεόμενες μεταξύ τους. Εσύ δεδομένου ότι έχεις συμμετάσχει σε παραστάσεις, ξεχωρίζεις λίγο παραπάνω κάποια από αυτές;

Με την υποκριτική τέχνη ασχολείται νομίζω ο άνθρωπος κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Μία στιγμή αν είναι και η μουσική, έτσι κι αλλιώς εμπλέκεται η υποκριτική τέχνη μέσα σε αυτή. Όταν αρχίζεις και στήνεις την παράσταση σου θα πρέπει να έχεις υπόψιν σου την υποκριτική, αλλά ταυτόχρονα και ο ηθοποιός την μελωδία του κειμένου. Συμβαίνει κατά την διάρκεια της παράστασης να έρχονται να φεύγουν και να συνδυάζονται η μουσικότητα και η υποκριτική και ο καλλιτέχνης ορίζει τη δοσολογία.

-Κάπου είχα διαβάσει για την ενασχόληση σου με το ραδιόφωνο. Ποια τα συναισθήματα σου ως προς αυτή τη μικρή εκδήλωση μουσικής και απόψεων που εμπεριέχεται στις ραδιοφωνικές εκπομπές;

Η μουσική που επιλέγω δεν έχει να κάνει καθόλου με το αν έχει δυνατό ή όχι airplay κάποιο τραγούδι. Από το 2009 που ξεκίνησαν οι «μουσικές αποστολές» στο ραδιόφωνο μέχρι και σήμερα όπου έχουν έρθει και πάρα πολλοί φίλοι καλεσμένοι και καλλιτέχνες ανάμεσα σε αυτούς ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Κώστας Τουρνάς, ο Λάκης Παπαδόπουλος και πολλοί άλλοι και τους ευχαριστώ όλους, σημασία για μένα έχει να μιλούν για πράγματα, αποκαλύπτοντας ένα δικό τους σενάριο κι εγώ να διαλέγω τους στίχους και τα τραγούδια που το υποστηρίζουν αντίστοιχα. Και αναλόγως, επίσης, όταν δεν έχω καλεσμένο στο στούντιο, βάση ενός κεντρικού θέματος επιλέγονται δημιουργήματα που το υποστηρίζουν και το αναλύουν. Και πάντα όσο γίνεται με λεπτότητα. Καμιά φορά το ξεχνάμε και βάζουμε πάνω απ’ όλα την τεχνολογία, αλλά χωρίς τους καλούς τρόπους η τεχνολογία είναι άχρηστη, δεν υφίσταται.

-Σε έναν κόσμο που ακόμα και τα βασικά μας αγαθά δεν είναι και τόσο δεδομένα, πως διαχειρίζεσαι όλο αυτό και προσωπικά σαν Κωνσταντίνος και επαγγελματικά; Έχεις αυτό το φόβο ότι είμαστε όλοι αναλώσιμοι; 

Προσωπικά προσπαθώ να μην το φοβάμαι και εν τέλει θεωρώ ότι μπορούμε παρόλ’ αυτά να ζούμε με αυτό και αν συμβεί το οτιδήποτε να γεννηθεί κάτι καινούργιο. Δηλαδή είναι σημαντικό να μπορείς να το βλέπεις θετικά, να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο μέσα από τις στάχτες σου. Αυτός είναι ο τρόπος να μην φοβάσαι αυτό το δεδομένο που υπάρχει στην κοινωνία μας, συνεχώς να γεννάς δηλαδή νέες ιδέες και να τις πράττεις! Έτσι υπάρχει η πιθανότητα να είσαι λιγότερα αναλώσιμος. Στο τέλος, βέβαια, δεν νικιέται εύκολα ο φόβος αυτός.

-Αισθάνθηκες ποτέ την ανάγκη για αποστασιοποίηση από τη δημοσιότητα; Υπήρξε κάποιο διάστημα που θέλησες να ασχοληθείς με άλλα πράγματα στη ζωή σου και ενδεχομένως να λείψεις για κάποιο χρονικό διάστημα από το χώρο της μουσικής;

Βεβαίως υπήρξε η ανάγκη για αποστασιοποίηση από την δημοσιότητα, όχι για να ασχοληθώ με άλλα πράγματα στη ζωή μου, αλλά γιατί για πολλά χρόνια υπήρξε η ανάγκη να βιώσω προσωπικά την ιδιωτικότητα μου, χωρίς όμως αυτό να γίνεται καθημερινή επιταγή. Απλά με απασχολούσε! Από την άλλη βέβαια μ’ αρέσει πάρα πολύ η αναγνωρισιμότητα. Ο καλλιτέχνης έχει δόσεις ματαιοδοξίας να πει το έργο του και να ακουστεί στο ευρύ κοινό. Θεωρώ ότι ο πιο σημαντικός καλλιτέχνης που θα μπορούσε να υπάρξει, θα ήταν εκείνος που δεν θα ανέφερε ποτέ το έργο του, γιατί δεν θα είχε την δόση της ματαιοδοξίας… αλλά δύσκολα θα τον ανακαλύπταμε.

-Ποιο είναι το  τραγούδι που θα έλεγες ότι έχεις ξεχωρίσει από τους μουσικούς σου δίσκους, ώστε να θέλεις να το λες σε κάθε σου εμφάνιση και το οποίο σου δημιουργεί ιδιαίτερα συναισθήματα; Από τα νέα σου τραγούδια θα υπήρχε κάποιο μετέπειτα που θα μπορούσες να το εντάξεις που να σου βγάζει τα αντίστοιχα συναισθήματα;

Είναι κάποια τραγούδια, τα οποία δεν είναι μόνο τα συναισθήματα που μου δημιουργούνται, γιατί έτυχε να τα τραγουδήσω εγώ ή να τα γράψω, αλλά γιατί νιώθω ότι παίρνω αντίστοιχα -κι απ’ το κοινό- όταν τα τραγουδάω ένα συναίσθημα έντονο! Αυτά για μένα είναι: “Το φόρεμα το θαλασσί”, το “Βράδια”, το “Ρούχο πεταμένο”, ενώ από αυτά που έχω γράψει και από αυτά που μου έχει γράψει ο Γιάννης Σπανός το “Στο ’χα πει”. Το οποίο να πούμε ότι είναι και το πρώτο τραγούδι που έπαιξε στο πιάνο του όταν συζητούσαμε την πιθανότητα συνεργασίας και είχα μαγευτεί. Θεώρησα τότε τον εαυτό μου τυχερό που ζούσα μία τέτοια στιγμή! Από τα νέα μου τραγούδια θα ενταχθεί όποιο επιθυμήσει το κοινό και πάλι, σε αυτή τη σχέση. Ήδη δείχνει μια εκτίμηση στο «Το Πανηγύρι (η Προσευχή)».

*Συμπληρώνεται και το "Ξημερώνει ο κόσμος" σε μουσική και στίχους του Στέλιου Ρόκου!

-Ποια είναι τα σχέδια σου και ποια από τα καινούρια σου τραγούδια θα ακούσουμε στις εμφανίσεις σου τη φετινή σεζόν;

Ετοιμάζω αυτό το διάστημα μια όμορφη βραδιά στη μπουάτ «Απανεμιά» στις 21 Μαΐου 2018, με καλεσμένους φίλους καλλιτέχνες, όπου θα παίξουμε ακουστικά κομμάτια από την παλαιότερη δισκογραφία μου, αλλά και αυτή που έρχεται, συν και τα νέα μου τραγούδια, το Πανηγύρι και την Προσευχή. Καλεσμένοι θα είναι η Γιώτα Γιαννά, ο Χρήστος Παπαδόπουλος, όπου μαζί θα έρθει και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος. Επίσης, θα είναι ο Νίκος Καλογερόπουλος και ενδεχομένως θα έρθουν και άλλοι φίλοι… Το καλοκαίρι θα είμαι εκτός Αθηνών σε εμφανίσεις σε χώρους μικρότερης χωρητικότητας… κυρίως με ακουστικό σχήμα μιας και περνάμε όμορφα όπως το κάνω τον τελευταίο χρόνο!

-Ας υποθέσουμε ότι θα μπορούσαμε να χρωματίσουμε τη μουσική. Ποιο χρώμα πιστεύεις ότι θα της ταίριαζε;

Θα έβαζα μουσική στα χρώματα. Όχι χρώματα στη μουσική. Θα έβαζα μουσική στο κόκκινο, στο μπλε, στο διαφανές, στο μαύρο, στην παλέτα όλων των χρωμάτων. Θεωρώ ότι εφόδιο μου είναι η μουσική στην εικόνα, παρά η ζωγραφική ικανότητα να χρωματίσω την μουσική αντίστοιχα.

-Τι συμβουλή θα έδινες στους νέους καλλιτέχνες που ξεκινάνε τα πρώτα τους βήματα στο ταξίδι της μουσικής;

Να μην νοιάζονται για βάρη και άγχη σε σχέση με το αν θα πετύχει κάτι ή όχι. Να τους ενδιαφέρει -και αυτό να είναι βάρος- αν πραγματικά το πιστεύουν αυτό που κάνουν.

-Ποιες είναι οι ευχές σου για το επόμενο διάστημα και τι είδους αλλαγές ευελπιστείς να γίνουν από δω και πέρα στο χώρο της μουσικής; Μιλώ επαγγελματικά και γενικά…

Δεν πιστεύω στους τίτλους των αλλαγών, αλλά όπως προανέφερα σε πράγματα όπως είναι η ευγένεια και η παιδεία. Πιστεύω, δηλαδή, ότι ο άνθρωπος αν φροντίσει περισσότερο τη μελέτη του, την επιμέλεια και καθαριότητα του χώρου του και της πόλης του αντίστοιχα και αν προσπαθήσει να μην είναι τόσο πολύ καταναλωτικός, νομίζοντας ότι του ανήκουν τα πάντα. Αν θεωρήσει ότι είναι μικρότερος από το σύμπαν, παρά ο ίδιος το σύμπαν ολόκληρο, αυτόματα αυτό θα ομορφύνει τον κόσμο και θα τον κάνει ικανό να ζήσει με ευτυχία με περισσότερους ανθρώπους έως όλους πάνω στον πλανήτη.

-Με ποιό απόφθεγμα για τη ζωή θα έκλεινες αυτόν τον απογευματινό – συνεντευξιακό μας περίπατο;

“Κοίτα γύρω, δες τι όμορφος που γίνεται ο κόσμος, όταν όμορφα κοιτάς…!”

Ακούστε εδώ, ολόκληρη τη συνέντευξη!

Παλιά, νέα και ακυκλοφόρητα τραγούδια από τον Κωνσταντίνο Θαλασσοχώρη

σε μια όμορφη κουβέντα μουσικών και όχι μόνο απόψεων.

Οικοδεσπότης ο Γιάννης Deos στην εκπομπή "Αφιερωμένο εξαιρετικά", την Κυριακή 11 Ιουνίου 2017.

photo 1 _ photo 2

"Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Κωνσταντίνο για αυτή τη βραδιά,να τον ευχαριστήσω γιατί με ταξίδεψε στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια που άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από αυτά τα κομμάτια,κομμάτια που αγαπώ και που πάντα θα έχουν μέσα μου μια ξεχωριστή θέση." γράφει η Γωγώ Τσίντζα του Spam Radio

Την Τρίτη 14 Φεβρουαρίου,την πιο ερωτική για πολλούς μέρα του χρόνου,και στο Art Cafe Φουαγιέ του Θεάτρου Ημέρας ο Κωνσταντίνος Θαλλασοχώρης τίμησε με το δικό του τρόπο τον έρωτα.

Η πρώτη μου συνάντηση με τον Κωνσταντίνο ήταν σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη. Ομολογώ πως οι εντυπώσεις που μου είχε αφήσει ήταν οι καλύτερες τόσο για τις καλλιτεχνικές του δυνατότητες και την τόσο όμορφη φωνή του αλλά και για το ήθος του.Όταν λοιπόν έμαθα για τη συγκεκριμένη του εμφάνιση αμέσως σκέφτηκα πως αυτό δεν έπρεπε να το χάσω.Το αποτέλεσμα με δικαίωσε απόλυτα.

Ας ξεκινήσω όμως από το χώρο,ένας όμορφος και ζεστός χώρος που σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό, απολύτως ταιριαστός με τη φωνή και την προσωπικότητα του Κωνσταντίνου.

Λίγα λεπτά μετά οι πρώτες νότες πέφτουν και το ταξίδι με τα τραγούδια του έρωτα ξεκινά.Μοναδικά «εργαλεία» για το ταξίδι αυτό ένα πιάνο,μια κιθάρα και φυσικά η φωνή του Κωνσταντίνου.Το κάθε τραγούδι που ακούγεται αποτελεί και μια ξεχωριστή ερωτική ιστορία,τραγούδια που έχουν ερμηνεύσει μερικοί από τους πιο ξεχωριστούς Έλληνες ερμηνευτές όπως ο Γιάννης Πάριος και ο Άκης Πάνου αλλά και πολλοί άλλοι παίρνουν μια νέα διάσταση από την άκρως αισθαντική φωνή αυτού του Καλλιτέχνη.Η επαφή του με τον κόσμο καθ’όλη τη διάρκεια του live μοναδική.Η ώρα περνά αβίαστα,ήρεμα,ρομαντικά-όπως απαιτεί η μέρα.

Προσωπικά θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Κωνσταντίνο για αυτή τη βραδιά,να τον ευχαριστήσω γιατί με ταξίδεψε στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια που άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου μέσα από αυτά τα κομμάτια,κομμάτια που αγαπώ και που πάντα θα έχουν μέσα μου μια ξεχωριστή θέση.

Ο Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης θα εμφανίζεται στο Θέατρο της Ημέρας κάθε Παρασκευή.Αξίζει να τον επισκεφθείτε σε μια από τις εμφανίσεις του και τότε είμαι σίγουρη πως θα συμφωνήσετε μαζί μου πως πρέπει να ξαναπάτε,γιατί μια φορά ποτέ δεν είναι αρκετή.

Να σημειώσουμε πως στο πιάνο που συντρόφευε τον Κωνστντίνο ήταν ο Αλέξανδρος Κούρος.

Δες το βίντεο

πηγή

Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Θαλασσοχώρη στον ραδιοφωνικό σταθμό Ραδιοφωνική Λέσχη 97,6 και την Ιωάννα Μπαλτά.

Ακούστε εδώ τη συνέντευξη